Niets blijft zoals het is
Het einde van het jaar komt weer in zicht. Een periode van vergrote verbondenheid met je naasten, waar ook ter wereld. Maar ook een periode die zich er voor leent om stil te staan bij de gebeurtenissen in het oude jaar en om plannen te maken voor het nieuwe.
Als vereniging denk ik terug aan onze inzet op het onderwerp pensioen en alles wat daarmee samenhangt. Een belangrijke voorziening die samen met de AOW-uitkering je een inkomen geven wanneer je door ouderdom geen inkomen meer uit arbeid kan genereren. De oude formule was door de vergrijzing, de langere levensverwachting en de grote schommelingen op de financiële markten niet meer toekomstbestendig. Aanpassingen hierop, doen voor de huidige generatie ‘genieters’ zeer begrijpelijk pijn terwijl het voor de jonge generaties vaak een ‘ver van het bed’-onderwerp is. Uitdagend was en is het om met alle generaties een aanpassing van het systeem te vinden waardoor deze solidair blijft en weer duurzaam wordt.
Ik denk ook aan onze inzet om samen met andere partners meer transparantie en menselijkheid te krijgen rondom bepaalde gevallen van het intrekken van de Verklaring van Geen Bezwaar (VGB). In de geglobaliseerde wereld waarin wij leven, ook betreft het vinden van een levenspartner, lopen leden tegen het probleem aan dat niet alle buitenlandse overheden informatie over partners met de Nederlandse overheid willen delen. Omdat onze vereniging voor onze leden níet gelooft in het celibaat en wél in preventie, hebben wij de zogenoemde landenlijst gepubliceerd.
Maar ook zonder globalisering veranderen sociale concepten in ons land. In de eerste helft van de vorige eeuw gold het als een geaccepteerde redenering dat gehuwde marechaussees vaker dan ongehuwde marechaussees zouden reizen tussen het werk en de privé woonomgeving. En op basis van deze acceptatie was er ook acceptatie ten opzichte van het onderscheid in de hoogte van de vergoeding hiervoor tussen deze groepen. Hoewel wij bij de werkgever meermaals hebben aangegeven dat het draagvlak voor dit onderscheid na een halve eeuw heel anders is komen te liggen, vonden wij daarvoor geen luisterend oor. Hierdoor gedwongen om via een juridische weg Defensie te laten bewegen, heeft de hoogste Bestuursrechter recent uitgesproken dat Defensie hiermee een verboden ongelijke behandeling toepast op medewerkers met- en zonder een eigen huishouding. Defensie dient nu iedere medewerker gelijk te behandelen.
Niet alle gewenste aanpassingen in de regelgeving hoefden gelukkig via juridische weg te worden bereikt. Ik denk daarbij onder andere terug aan de verbetering die we hebben kunnen bewerkstelligen voor de vele collega’s die optreden bij het begeleid uitzetten van vreemdelingen. Door de werkgever worden om begrijpelijke redenen vereisten gesteld aan de representativiteit van de burgerkleding die daarbij gedragen moet worden. Deze kleding komt echter normaal niet vaak voor in de garderobe van veel jonge collega’s. Ik vond het daarom dan ook fijn dat wij na jaren van discussie hierover met de werkgever een regeling overeen konden komen waarbij deze een deel van de kledingkosten op zich neemt.
Mijn plannen voor het nieuwe jaar zijn nog in ontwikkeling maar vast staat al wel dat ik met veel belangstelling de voortgaande veranderingen binnen de KMar-organisatie zal volgen. Daarnaast hoop ik dat er in 2015 eindelijk sprake zal zijn van vernieuwing van de arbeidsvoorwaarden waaruit de eerder gehoorde mondelinge waardering voor u als (voormalig) werknemers van de KMar nu ook stoffelijk wordt gemaakt.
Ik wens jullie allemaal, met verlof of aan het werk in binnen- of buitenland, een mooie eindejaars periode en veel mooie plannen voor het komende jaar toe.