Solidariteit onder druk
Wat voor dagelijks bestuur gaan de Tweede Kamerverkiezingen van woensdag 15 maart ons land opleveren? Op de avond dat ik dit schrijf is VVD-verkenner Edith Schippers nog volop in gesprek met de politieke partijen die een of meer volksvertegenwoordigers naar het parlement mogen afvaardigen. De kenners gaan ervan uit dat de VVD (33 zetels), CDA (19 zetels) en D66 (ook 19 zetels) voldoende raakvlakken hebben om serieus te willen proberen ‘het motorblok’ te vormen van een nieuw kabinet. Maar goed, deze partijen hebben samen niet meer dan 71 zetels van de 150 zetels en volgens de spelregels moet er gestreefd worden naar een ‘stabiel kabinet’. De premier moet kunnen rekenen op voldoende steun in de Tweede Kamer oftewel op de instemming van de volksvertegenwoordigers op minstens 76 zetels.
Welke andere partijen gaan het motorblok helpen aan de benodigde vijf extra zetels – en het liefst natuurlijk nog een paar zetels meer? We gaan het zien, maar we lijken ons hoe dan ook te moeten opmaken voor een periode van stevig rechts beleid. Dat wil zeggen: een beleid dat erop gericht is de rol van de overheid in de maatschappij beperkt en goedkoop te houden, opdat er zo weinig mogelijk belasting hoeft te worden geheven en elk mens zoveel mogelijk zelf kan bepalen waar hij zijn geld aan uitgeeft. Een situatie die in de regel natuurlijk vooral goed uitpakt voor de individuen die over goed in de markt liggende talenten beschikken, financieel al niet te klagen hebben of domweg niet of nauwelijks pech hebben in het leven.
Een sociaal kabinet graag!
Op 10 maart werd mijn voorganger bij de MARVER, Han Busker, tot voorzitter van de FNV benoemd. Ook hij ziet de bui al hangen. In zijn eerste reactie op de verkiezingsuitslag verklaarde hij namens de grootste vakbond van Nederland: ‘De FNV wil een sociaal kabinet met een positieve agenda. Er is een dringende behoefte aan meer zekerheid in werk en inkomen. Ook moet er geïnvesteerd worden in meer mensen voor de klas, in de veiligheid, in de zorg. Wat de kleur van het kabinet ook wordt, de FNV zal inzetten op een flexibele AOW, verhoging van het sociaal minimum en meer regels om de doorgeslagen flex aan te pakken.’ De MARVER steunt de FNV daarin. Ook wij blijven ons sterk maken voor (meer) solidariteit tussen alle mensen die werken, willen werken of gewerkt hebben (met pensioen zijn).
Nationaal of Europees
Terug naar de formatie, het motorblok en de 4e aanvullende partij. Wordt het Groen Links of toch de Christen Unie? Voor onze leden werkzaam in het publieke veiligheidsdomein kan dit zeker een verschil gaan maken. Niet zo zeer of er voldoende aandacht zal zijn voor veiligheid. Als ik de partijprogramma’s en verkiezingsuitspraken voor de geest haal, zijn zij allen er wel van doordrongen dat we qua veiligheid in een ‘nieuw normaal’ zijn beland. De oplossingsrichtingen die zij zien zijn echter wel verschillend. VVD, CDA en CU zullen inzetten op versterking van de Nederlandse veiligheidsorganisaties met behoud van zo veel mogelijk soevereiniteit. D66 en Groen Links zien meer de oplossing in Europese samenwerking en daarbij bereid de zeggenschap met elkaar in Europa te delen. De 4e partij die aansluit bij het motorblok kan dus het verschil maken tussen een meer Nationale of Europese oriëntatie op het gebied van veiligheid. Ik denk dat de KMar met beide oriëntaties goed uit de voeten kan.