Onderhandelingen mislukt
De teleurstelling is groot. Als vertegenwoordigers van onze leden is er samen met de vertegenwoordigers van de leden van alle andere vakbonden, lang en hard gewerkt om tot een nieuw arbeidsvoorwaardenakkoord voor het Defensiepersoneel te komen.
Een traject wat al begon in 2014, de nodige hobbels kende en veel geduld vroeg. Omdat ik mij kan voorstellen dat het voor velen lastig is in zo’n lang en gecompliceerd traject het overzicht te krijgen of behouden, hebben we in deze editie een tijdslijn opgenomen. Het daarbij geplaatste artikel laat goed zien wat onze inzet is geweest en op welke punten het is vastgelopen.
Voor mij is in dit traject ook duidelijk geworden dat deze werkgever de gedragscode die zij aan haar personeel oplegt, zelf niet hanteert wanneer zij met de vertegenwoordigers van haar personeel aan tafel zit. Dit werd onderstreept door de wijze waarop zij door haar hoogste ambtenaar binnen de Defensieorganisatie liet berichten over het vastlopen van de onderhandelingen.
De reacties die wij hierop van onze leden ontvingen logen er niet om. De term desinformatie werd daarbij vaak genoemd. De column van Toon Verberg brengt de gevoelens die hierover leven treffend onder woorden en roept misschien een tragische glimlach op.
Maar vrolijk is het allerminst. Leden hebben sinds januari dit jaar netto een teruggang in salaris, een verlaagde opbouw van hun pensioen, een dreigend of bestaand AOW-gat en vele jongeren onzekerheid over hun baan gecombineerd met slechte faciliteiten om zich te kwalificeren voor een baan buiten Defensie.
Dit in een periode waarbij de roep om veiligheid in de samenleving is toegenomen, extra inzet van Marechaussee, Politie en Defensie wordt gevraagd, het kabinet hier ondanks waarschuwingen niet tijdig op heeft geanticipeerd met te hoge werkdruk en onvoldoende middelen voor onze leden als gevolg.
De Tweede Kamer verkiezingen zijn aanstaande. De programma’s van diverse partijen laten zien dat het besef eindelijk is doorgedrongen dat er extra geld voor veiligheid moet komen. Een duidelijke visie valt echter nog niet te ontdekken. De notie lijkt nog steeds te ontbreken dat veiligheid een fundamentele behoefte is van individuen die geborgd moet zijn alvorens men zich op een menswaardige wijze tot en met elkaar in een samenleving wil verhouden.
Mijn hoop is dat deze notie in een volgend kabinet sterker aanwezig zal zijn dan in het huidige. En dat dit zich laat vertalen in meer fysieke veiligheid voor de samenleving en meer economische veiligheid voor onze leden, met name voor onze leden in onzekerheid door het FPS. Ook hoop ik in een volgend kabinet op bewindspersonen die stevig en integer zijn.
Terug naar het nu en de vastgelopen onderhandelingen. De komende weken trekken wij samen met alle andere vakbonden het land in om het eerlijke verhaal te vertellen. Sluit aan waar je kan en trek zelf je conclusie op basis van de feiten.
Houdt hiervoor onze eigen website of de website www.defensiepersoneelinactie.nl in de gaten.
Samen moeten we het doen en samen gaan we het doen!