Ton de Zeeuw Voorzitter MARVER

Dan maar bovenlangs

De zomer is weer aangebroken en daarmee ook de vakantieperiode. Voor het overleg betekent dat een periode van reces waarin geen vergaderingen plaatsvinden. Nu zult u misschien denken, dan wordt het dus lekker rustig. Niets is echter minder waar. Zeker niet nu het kabinet zonder de FNV-bonden een loonakkoord voor de overheid hebben afgesloten. U leest daar meer over in dit verenigingsblad.

In dat akkoord wordt gesproken over een boven sectorale overeenkomst. Ik kan me zo voorstellen dat u zich afvraagt wat dat nu inhoudt. Gewoonlijk wordt er binnen de overheid per sector onderhandeld over de eigen arbeidsvoorwaarden. Voor de MARVER is dat de sector Defensie. Naast onze sector zijn er nog andere overheidssectoren zoals bijvoorbeeld de sector Politie en de sector Rijk. Het overleg over arbeidsvoorwaarden met het kabinet wat tot dit loonakkoord heeft geleid, ging boven al deze sectoren uit en wordt daarom aangemerkt als boven sectoraal overleg

Binnen de overheidssectoren zijn vier centrales van overheidspersoneel (CVO) ingericht. Dat is overigens iets anders als een vakcentrale, zoals bijvoorbeeld onze FNV. Bij iedere CVO zijn meerdere vakbonden aangesloten. De MARVER is aangesloten bij de Algemene Centrale van Overheidspersoneel (ACOP), welke tevens verbonden is aan de vakcentrale FNV. De ACOP is veruit de grootste CVO. Ik ben als uw onderhandelaar lid van het bestuur van de ACOP en kan daarmee namens u invloed uitoefenen op het boven sectorale beleid van de ACOP. De ACOP bepaalt mede de boven sectorale inzet van de FNV als het gaat om het overheidspersoneel.

Nu zult u misschien denken waarom moesten er nu ineens boven sectorale onderhandelingen plaatsvinden? Zoals u misschien in de kranten gelezen hebt, zitten de arbeidsvoorwaarden onderhandelingen bij veel overheidssectoren al langere tijd muurvast. Door een aantal overheidssectoren zoals de sector Politie en de sector Rijk wordt al enige tijd actie gevoerd. En bij onze eigen sector is verdeeldheid ontstaan door ons ‘nee’ op het eerste deelresultaat. Een nee dat voor een groot deel veroorzaakt werd doordat er geen extra geld door het kabinet beschikbaar wordt gesteld voor arbeidsvoorwaarden. Het kabinet heeft nu geprobeerd die impasse te doorbreken door boven sectoraal te gaan onderhandelen en tot een akkoord te komen dat voor alle overheidssectoren geldt.

Dat doet het kabinet natuurlijk niet alleen omdat ze het zo goed met u voorheeft. Naast het feit dat het kabinet al enige tijd door de Tweede Kamer onder druk wordt gezet om tot een akkoord te komen bij de overheidssectoren, heeft het kabinet heeft al lange tijd de wens om de pensioenpremies te verlagen. Lagere pensioenpremies zorgen naast minder kosten voor de overheid, tevens voor meer inkomstenbelasting. Geld dat het kabinet hard nodig heeft. Die verlaging kreeg het kabinet er in de pensioenkamer niet doorheen. Dat is de overlegtafel waar de onderhandelingen over uw pensioen met de bonden plaatsvindt. Vandaar dat het kabinet dit nu via deze weg probeert. Boven sectoraal kan namelijk ook gesproken worden over de verdeling van het arbeidsvoorwaardengeld tussen het loon dat u nu ontvangt en uw pensioen, het inkomen dat bestemd is voor het moment dat u niet meer hoeft te werken.

Hadden wij mee moeten werken om een akkoord te sluiten met het kabinet? Ik ben van mening dat onderhandelingen over zoiets belangrijks als het versoberen van uw pensioen pas plaats kunnen vinden op het moment dat er voldoende inzicht is in wat de gevolgen daarvan zijn. Dat inzicht was en is er nog steeds niet voldoende.

Het loonakkoord dat nu is afgesloten is daarom wat mij betreft een onverstandige en onverantwoorde keuze geweest van de partijen die dit nu al hebben afgesloten.